Við ætlum að fresta opnu húsi og hafa grillpartý föstudaginn 4 júní. Grillið verður klárt kl 19:00 og eftir það getum við sest upp á baðstofuloft, sagt hjóla- og hreystisögur. Pylsur og gos í boði Fjallahjólaklúbbsins en það má taka með sér veigar, ef fólk vill drekka eitthvað annað. Ef einhver á gítar eða önnur hljóðfæri má kippa þeim með. Aldrei að vita nema okkur takist að skapa brekkustemmingu í stiganum upp á loft. Væri ekki svolítið gaman að bregða sér í betri fötin og lyfta Klúbbhúsinu á virðulegra plan. Hjólaföt samt alveg í lagi sko.

Helgina 12.-13. júní verður farið í helgarferð á Snæfellsnes.  Hver og einn velur gistingu, en flestir verða á tjaldsvæðinu.  Einhverjir mæta á föstudagskvöldi, aðrir beint í hjólaferðina á laugardegi.

Á laugardag hjólum við um Berserkjahraun. Lagt af stað frá Stykkishólmi kl 10:00 Leiðin er að mestu á malarvegi og hægt að velja um 40 eða 60 km hjóladag. Í lok dags förum við í sund á Stykkishólmi. Síðan verður kvöldvaka á tjaldsvæðinu, en þar verður gist í tjöldum. Gítarar velkomnir.

Framundan er helgarferð um ægifagurt landsvæði.  Lagt af stað laugardaginn 22 maí kl 11:00 frá Olís Bensínstöðinni við Norðlingaholt.  Hjólað eftir Suðurlandsvegi, beygt inn á veg nr. 431, Hafravatnsveg.  Þaðan farin Nesjavallaleið upp með Henglinum, niður að Þingvallavatni og áfram til Úlfljótsvatns, þar sem gist verður í góðum bústað með heitum potti.  Leiðin er 50 km, að mestu á malbiki.  Allar tegundir af reiðhjólum henta, nema racer.  Rafmagnsreiðhjól gæti verið góður kostur. 

Fjallahjólaklúbburinn á grind fyrir bíl sem tekur 4 reiðhjól.  Hún kom í góðar þarfir þegar við ákváðum að bjóða upp á dagsferð að gosinu.  Þegar ferðin var skipulögð, var Suðurstrandarvegur lokaður og planið var að hjóla frá Grindavík, upp og niður Ísólfsskálabrekku og fara svo malarslóða inn að Nátthaga og ganga þaðan upp að  Geldingadölum.  En þá var Suðurstrandavegur opnaður og við það styttist hjólaleiðin all verulega.  Til að við fengjum eitthvað hjólerí út úr deginum, þá kannaði ég slóða í nágrenninu og sá að við gætum hæglega hjólað 8 km.  Gönguleiðin var um 4 km, svo úr þessu varð 6 tíma dagsferð.  8 ef við tökum með ökuferðirnar og hamborgaraát að loknu góðu dagsverki.

Vegna covid er dagskráin gefin út með fyrirvara.  Við munum hlíta ráðleggingum Landlæknis og sóttvarnayfirvalda, ferðir verða farnar eða hætt við, allt eftir því hvernig ástandið í veirumálum verður vikurnar á undan.  Við munum gefa út nákvæmari lýsingu á hverri ferð þegar nær dregur.

Sumarið 2020 var svolítið öðruvísi.  Í miðjum heimsfaraldri héldum við okkar striki með þriðjudagskvöldferðirnar.  Enda dásamlegt að hjóla um höfuðborgina og nágrennið.  Við ákváðum að breyta um brottfararstað og fara frá Mjódd í stað Fjölskyldu- og húsdýragarðsins.  Við rákumst á gamalt plan og ákváðum að fylgja því að mestu.  Þess vegna var farið oftar í Heiðmörk og úthverfi en áður. 

Við feðgar (4 og 45 ára) áttum, þegar landið var kóflaust, laugardaginn 13. júní 2020, erindi í fermingarveizlu norður í Húnavatnssýslur. Þar sem hálendið hafði ekki opnað og veðurspár voru samdóma um að veður yrði skást á landinu norðaustanverðu, ákváðum við að nýta ferðina og taka með okkur reiðhjól og vagn. Fengum við far með systur minni til veizlu en far frá veizlu til Akureyrar með móðurbróður mínum, sem einnig sótti ferminguna; gistum hjá honum aðfaranótt sunnudags.

Kjölur, 28. – 30. júlí 2020
Við Guðrún Hreinsdóttir vorum búin að tala um að hjóla Kjöl við tækifæri. Þ.e.a.s. ef góð veðurspá væri framundan og við í fríi. Mig minnir að hugmyndin hafi komið eftir að ég keyrði Kjöl á leiðinni heim eftir hálendisferðina 2019. Svo laugardaginn 25. júlí, að mig minnir, hringdi hún í mig og sagði að það væri góð spá framundan og hvort ég væri ekki til í að fara. Ég hélt það nú. Ég hafði svo samband við Kolbrúnu Sigmundsdóttir og Jón Torfason til að athuga stöðuna á þeim. Þau voru á leið í bæinn, að vestan og voru að sjálfsögðu til í að koma með. Brottfarardagur var ákveðinn 28. júlí og við ætluðum að hjóla suður sem er þægilegri leið þó að hækkunin sé aðeins meiri.

Aðeins ein vika leið frá því ég kláraði 11.000 kílómetra ferð þvert yfir Bandaríkin og þar til ég var staddur á Keflavíkurflugvelli að setja saman nýtt hjól og að hefja aðra ferð. Nokkrum mánuðum áður, í lok mars 2020, hafði ég gert hlé á stóru hjólaferðinni minni um Bandaríkin til að leita skjóls fyrir heimsfaraldrinum heima hjá foreldrum mínum í Texas. Nú finnst manni þetta hafa gerst fyrir löngu síðan.

Þetta gerðist einsog sprenging. Allt í einu er Ísafjörður einn heitasti staður landsins fyrir fólk sem rennir sér niður fjöll á reiðhjólum. Hvernig stendur á því? Það þarf aðallega tvennt til. Annars vegar er það rétta landslagið. Það er til staðar í fjalllendinu uppaf Skutulsfirði, þar sem höfuðstaður Vestfjarða er. Þar er allskonar halli á brekkunum og vegir og slóðar liggja uppá heiðar. Hins vegar þarf rétta fólkið til að koma auga á möguleikana í landslaginu og gera eitthvað í málunum. Þetta fólk er líka til. Það þurfti samt eitthvað til að koma skriðunni af stað. Það eru mörg ár síðan einhver gaur byrjaði að mynda braut neðst í Hnífunum og kom sér þar upp nokkrum stökkpöllum.