Ein frá fyrra ári

Í brjósti ég kenni um bílstjóra þá,
er í biðröðum hnussandi dóla.
Síðar þeir vonandi vitkast smá
og venja sig á það að hjóla.

7. janúar

Er steig á hjólið stirt var geð,
stirður var og loppinn.
Á skýi nú svíf vil syngja með,
með sælu hlaðinn kroppinn.

8. janúar limra

Seint gekk mér sækló á krossi,
áfram siluðust teinar á hrossi,
Eftir hnoð og hark,
ég hlýju við mark,
fagna sem heims mesta hnossi.

9. janúar

Á leiðinni heim ég lagðist á stýrið og stundi.
,,Stíf er brekkan, leiðinda klaki og grjót”.
Á ásnum hæst þá aftur kættist, mundi,
að eftir raun er léttara niður í mót.

13. janúar

Í borginni er hobbý að bíða í röð,Smá klassískur kveðskapur
belginn að strjúka á ljósum.
En við hjólarar framhjá glettin og glöð,
gangstíga renna kjósum.

Í gær var ég að ræða við konuna mína um hjólabrautir og hjólandi fólk. Við sáum einmitt samtímis til bíla á vegi og hjóls á stígi. Þá datt mér í hug að nefna að maður á hjóli myndi gleðjast yfir því að eyða orku en maður á bíl sjá eftir því að eyða orku. Því sem næst samdi ég þessa vísu:

Ef lít á hluti læri ég mest,
líf er góður skóli.
Mér finnst að eyða orku best
ef um ég fer á hjóli.

Hjólhestur

Á farartækjum ýmis konar ferðumst við öll.
Flugvél nota margir, háloftanna tröll,
bílar eru algengir í óhófi þá nýtum,
allt of lítið göngum ef til framtíðar lítum.

Reiðhjólið er frábært mér finnst það engu líkt.
Fáðu þér í einum grænum endilega slíkt
það brunar með þig áfram á ótrúlegum hraða
orku þína notar og engum veldur skaða.

Þú sem ert að hjóla að þér útilofti andar
útivist og ánægju á snjallan hátt þar blandar.
Ekki ertu að menga svo mikið er víst
á milli staða hljóðlega þú einfaldlega skýst.

    Unnur Sólrún Bragadóttir

Bót á stígum betra líf
Bílum fjarri vera,
Líkams hreysti í líf mitt dríf
Létt má hjólið bera.

Að ákalla guði og apa þeim eftir
Ætla sér bara innra heftir,
Þór! Aga þína þursa og menn
Þrælana alla eignast þú senn.

   Velkomin á vetrarslóð,
   vegferð hjólamanna.
   Rík af sælu, andlitsrjóð
   eftir hjólreið sanna.

Haf til vetrar hjólahest
hertum nöglum búinn,
Heilsubótar hjartagest,
hamingjunni knúinn.

Klæði góð í kulda og trekk,
keðju hreina og smurða,
til varnar fyrir veðurtrekk
vatni og frosti élja.

Af luktum skærum ljómi skært,
lýsi stíga ferðum.
Bjöllur hljómi bjart og tært,
bremsur aldrei skerðum.

Í teinagliti tindrar ljós
tign á myrku kveldi.
Hjólreiðamaður hrímguð rós
hræddur í bílaveldi.

Ástand lífsin ætíð best
eftir hjólaferðir,
Gefur sálum manna mest
metur þeirra gerðir.

Vetrarsól er vakin stund
vaskra hjólagarpa.
Léttir mönnum leiða lund,
lífssins hljómi harpa.

Hverjum manni mest um vert
mætti og gleði halda,
í myrkri eigi magni skert
mannlíf hjóla falda.

Björn Finnsson

Heilsubót með hjól við fót
hjartað skjótar herðir,
endurmótar innra rót
eflir fljótar ferðir.

Bætir kjörin, býður fjör
með börnin úti að hjóla.
Fögur tjörnin, fugl og stör,
frískleg för um holt og hóla.

Þegar ég var úti að hjóla í dag sá ég tvo svartklædda karla á ferð um bæinn á hjólum, við frekari athugun kom í ljós að hér voru á ferð lögregluþjónar á nýjum fjallahjólum sem lögregluembættið hefur fjárfest í. 

Voru karlar þessir hressir í bragði en hefðu mátt vera betur búnir til hjólreiða til dæmis klæddir fyrir slíkt. Voru þessir knáu knapar á hringferð um aðal útivistarsvæði borgarinnar. Vil ég óska lögregluembættinu til hamingju með hjólalögguna.

Knáir voru knapar svartir.
komnir á hjóla vakt
lögðu í ferðir býsna bjartir
báðir voru í takt.

Hjólalöggan hjálmum búin
hjálpar fólki á ferð.
Annars væri öfugsnúin
öll sú vinnugerð.

Vísur þessar urðu til við sjón þessa.
Kveðja
Bjössi.

   Ferðanesti, tæki og tól
   til ferðalaga hlaðið.
   Því ferðbúið fjallahjól
   í fyrsta sæti raðið.

   Ekkert er betra en áreynsla og þor
   er orka fótanna gefur.
   Þú stígur á sveifar og stefnir, í vor
   á staði sem landið vort hefur.
   Þú skoðar og lifir í heilbrigðum heimi
   handan við ómhvellt veraldar tóm.
   Losnar við armæðu af argi og eimi
   ánægju nýtur við óbyggða róm.

Er ? lífstíll þinn sem lokuð bók
og leiðinlega skrifuð.
Ættirðu að hrista af þér mók
aðra að fá þér betri bók,
búa í líkams haginn.

Á reiðhjóli þú réttir fót
reisir brjóst og herðar.
Hjarta þitt fær heilsubót
hreysti kemur undra skjót

Og allt mun betra verða.
Almenningur að því kemur
undraskjótt í hjóla hóp.

Hver sitt hjól af tækni temur
tilfinningar aðrar hemur
unnir sér við frelsis fíkn.

Það er gagnlegt og gaman að hjóla
og gefast betri sýn
spara sér bæði spor og sóla,
sprækur með yfirsýn.
Þú hærra í sæti ert settur
en sofandi bílstjóra grey
sem gerir þér gjarnan glettur
og gangandi fólki, vei.

En það má virða til vorkunnar slíkum
að varla út um bílglugga sést,
því ekur hann oft á láni og líkum
leiðsögutæki væru honum best.

Tillit þú þarft að taka
til hesta og gangandi manns
því tillit þér býðst til baka
bjóðir þú kurteisis dans.

Björn Finnsson

Haustar að og húmið seyðir
horfa menn á fleiri leiðir.
Nám og skólar, nautnir fanga
nú fá hjól í skjóli að hanga.

Með þessum línum vil ég þakka öllum þeim sem glatt hafa sjálfa sig og mig, við hjólreiðar hvert þriðjudagskvöld í 5 mánuði, fyrir ánægjustundir í góðu veðri og fjölbreyttu umhverfi. Við höfum víða farið en trúlega er þó minnisstæðust hjólaferðin í Viðey. Ystu mörk ferðasumarssins voru að öðru leiti Álftanes - Heiðmörk - Hafravatn - Geldinganes. Það er notalegt að hjóla með góðu fólki og njóta náttúru og veðurblíðu í og við borgina, það vita þeir einir er komu með.

Allir þeir sem ekki komu með
og ekki gátu sálu sinni léð
sumarstund í hjólagleði.
Munu geta magnað sína sál
svo borið geti á bál
böl og leti.

Björn Finnsson

Sjá! í hæðunum glampar og glitrar,
ganga? þar bardaga menn.
Sjá! þetta eru verur vitrar
vasklegir hjólreiðamenn.
Það glampar á hjálma og glitrar króm
gallharðir vöðvar við keðjuhljóm,
litríkust klæði, líflegt bros,
létt er lund við regn og vos.
Fylkingar streyma til fórna, við mál
fast skal berjast, fram skal sál.
Lífsmáta nýjan skal leiða á, þjóð
líkna þeim örmu á hjólreiða þingi,
setja þá aumu aftast í ljóð
umvafða í gjarðahringi,
keðjuhlekki til kvalræðis þeim
kolryðgaða með ískurhreim.
Læra skulu á lipur hjól,
Líflegt verður sálarrjól. 

Björn Finnsson

Ef þér er tamur frelsis fótur
finna mátt’ hann stíga á sveif.
Heilsubót og heilla nótur
hamra og fríska fyrrum kveif,
ella visinn verði og ljótur,
vesæl, gömul bensín sleif.

Hjarta styrkist, stælist kroppur
sterk er hugsun fersk og ný.
Verndar höfuð valinn toppur,
vinda fælir úlpa hlý.

Strit til gleði, stigsveif snúin
sterkleg keðja hjólið knýr.
Síðar verður sæll og lúinn
sérlega í höfði skýr.
Varla styrkist við það trúin
við að eignast vélakýr.

Farartækið fannst þú vinur
fótaknúið heilsutól.
Útgjöld þín við akstur, hrynur
er þú eignast fjallahjól.