Eins og alþjóð er kunnugt þá hleypti Reykjavíkurborg af stað árlegum hvíldardegi bílsins 22. ágúst síðastliðinn. Dagurinn var fjármagnaður að hluta til með styrk frá evrópsku samtökunum „Car free cities“ (bíllausar borgir) og á móti lagði Reykjavíkurborg það til sem uppá vantaði. Fyrirtæki og stofnanir tóku svo þátt í að kynna daginn með kostun á auglýsingum. Markmiðið með hvíldardeginum var fyrst og fremst að vekja fólk til umhugsunar um áhrif umferðar á umhverfið, heilsu fólks og efnahag þjóðfélagsins og einstaklingsins.
Síðan var gerð viðhofskönnun hjá borgarbúum dagana á eftir. Hringt var í 600 íbúa á aldrinum 15 - 70 ára. 97% svarenda töldu jákvætt að halda hvíldardag bílsins. Raunveruleg þátttaka var samkvæmt svarendum 33% þó að sumir haldi því fram að mun minni þátttaka hafí verið. Greinilegt er af könnuninni að mikill meirihluti svarenda vill draga úr einkabílanotkun. Ástæðurnar fyrir því eru nokkrar: 50.8% vegna umhverfisins, 39.9% vegna heilsunnar, 38.2% vegna kostnaðar við rekstur bílsins og svo 29.9% vegna kostnaðar sem þjóðfélagið ber af bílum. Athyglisvert er að fólk setur umhverfið og heilsuna í fyrstu sæti og svo pyngjuna í annað sæti. Í könnuninni kom fram að til þess að fleiri hvíli bílinn þá þurfi að bæta aðstöðu fyrir hjólandi og gangandi (65.4%), fargjöld strætisvagna lækki (41.9%) og að ferðir strætisvagna verði tíðari (50.4%).
Framkvæmd dagsins fór fram í samvinnu við ýmis áhugafélög. Íþróttir fyrir alla, Náttúruverndarfélag suðvesturlands, Landsamtök hjólreiðamanna og Íslenski fjallahjólaklúbburinn fengu að koma að því hvernig dagurinn fór fram og tóku virkan þátt í honum. Eftir á að hyggja þá var ekki nægilegt samráð haft við áður greinda aðila sem kynntu valkosti við bílinn. Gagnrýni á daginn beindist að því að litlu púðri var eytt í að virkja áhugamenn við kynninguna og framkvæmdina. Fjármuni hefði frekar mátt setja í áhugafélögin og styrkja þau í að fá „græna“ bílnotendur út undir bert loft og stíga á sveif með okkur hinum. Greinilegt er að vilji borgarbúa stefnir í rétta átt. Það vantar einungis framkvæmdina. Með bættri hjólaaðstöðu, bættri þjónustu strætisvagna og breyttu hugarfari þá eru raunhæfar líkur á því að Reykjavíkurborg verði mannvænleg til búsetu.
Óskar Dýrmundur Ólafsson, formaður Landssamtaka hjólreiðamanna.
Tekið úr skýrslunni „Hvíldardagur bílsins 22. ágúst 1996, viðhorf og þáttaka“ sem unnin var af Félagsvísindastofnun í september 1996.
Birtist fyrst í Hjólhestinum febrúar 1997.