Kíktu með í ferð með okkur
Ég ætlaði varla að þora að mæta í mína fyrstu þriðjudagskvöldferð. Ég hélt að allir í Fjallahjólaklúbbnum hlytu að vera í þrusuformi, á eðalhjólum og spandexklæddir frá toppi til táar. Verandi miðaldra, gigtveik, allt of þung kona, á ódýru byggingavöruverslunarhjóli hafði ég áhyggjur af því að ég ætti ekkert erindi í þennan félagsskap. Ég byrjaði að hjóla af því ég var ekki göngufær lengur sökum ofþyngdar. Framundan var utanlandsferð með gönguklúbbnum mínum og ég var ekki í neinu formi til að taka þátt. Ég setti mér það markmið um vorið að koma mér í betra form með því að synda daglega og hjóla til vinnu svo ég þyrfti ekki að hanga ein á barnum á meðan göngufélagar mínir spændu sprækir upp um fjöll og firnindi. Þetta heppnaðist ljómandi vel, ég var allt önnur manneskja um haustið og plumaði mig vel í gönguferðinni, svo ég ákvað að taka dæmið lengra og hjóla um veturinn og komast í enn betra form. Ég rakst á Fjallahjólaklúbbinn á netinu og heillaðist af starfseminni, sérstaklega því að allt starf er þar unnið í sjálfboðavinnu.