Fyrir ári síðan þegar ég sagði fólki að ég ætlaði að hjóla í kringum Ísland til styrktar krabbameinsrannsóknum fékk ég misjöfn viðbrögð. Sumir voru spenntir, aðrir voru efins, enn aðrir vissu hreinlega ekki hvernig ætti að bregðast við svona fréttum. Hins vegar voru flestir sammála um að ég væri klikkuð. Ég hafði aldrei tekið þátt í, hvað þá skipulagt eins míns liðs, svona stórt átak. Ég vissi ekki einu sinni hvar ég átti að byrja!

Það var farin vel heppnuð ferð í Veiðivötn fyrstu helgina í október. Ferðasöguna má lesa á bloggi Hjóla Hrannar.
Myndir úr ferðalaginu má sjá hér:

Hjólahrönn tók þessar: http://picasaweb.google.com/hjolahronn/VeiIvotn#

Örlygur tók þessar: http://good-times.webshots.com/album/578712687pRxpHL

Haraldur þessar: http://picasaweb.google.com/halli3409/HjolaferInnAVeiIvotnFjallahjolaklubbnum#

Hjóla Hrönn hjólaði um bæinn með bert bak á Menningarnótt ásamt nokkrum tugum annara.

Hún skar sig úr í flottu öryggisvesti sem hún saumaði sjálf. Hún er líka með skemmtilegt blog þar sem hún birtir myndir sínar og myndbönd.

Kíkið á myndbandið sem hún tók á Menningarnótt, myndirnar sem bróðir hennar tók og fylgist með blogginu hennar.

Á Menningarnótt stóðu Bryndís Þórisdóttir og Morten Lange fyrir fjörugri hjólalest frá Klambratúni og um miðborgina undir yfirskriftinni Berbakt um bæinn.

World Naked Bike Ride hreyfingin stendur fyrir fáklæddum hjólalestum víða um heiminn og þangað má rekja innblásturinn að þessum viðburð þó eitthvað sé nektin minni. Sumir klæddu sig í anda Cycle Chic og komu klæddir flottum fötum, litasamhæfð með hönskum og öllu. Ein hafði sérsaumað grænt öryggisvesti með endurskyni.

8788492 og losa! Búin að kaupa sólarhringsleigukort að og París er mín. Svona einfalt er að ferðast um París fyrir 1 evru á dag. Við sannreyndum það mæðgur á ferð okkar um borgina á dögunum. Fyrir þessa einu evru vorum við með afnot af Velib’ hjóli í sólarhring og komumst á einkar ánægjulegan hátt um alla borgina.

Stöðvarnar liggja þétt og við höfðum hvert hjól í 30 mín. í senn. Utan við húsið okkar í hverfi 9 voru 28 m í næstu hjólastöð. Þar biðu þau eftir okkur; u.þ.b. 20 hjól í röð sem við gátum valið á milli. Ég valdi alltaf hjól sem var með heilleg handföng og virtist í góðu standi. Einstaka sinnum mátti sjá hjól með slitna keðju eða laskað að öðru leyti. Hins vegar er líklegt að þau hafi verið fljótlega fjarlægð af starfsmönnum JCDecaux og einkennandi var hversu heilleg flest hjólin voru.

Síðan ég var unglingur og gekk Laugaveginn svokallaða hefur mig alltaf langað til að hjóla þessa  leið en aldrei látið af því verða fyrr en nýlega. Í september 2008 ákvað ég ásamt tveimur vinnufélögum, þeim Ásmundi og Davíð, að hjóla þessa leið áður en veturinn gengi í garð. Ætlunin var að hjóla í einni lotu þessa 55 km með stuttum stoppum í þeim fjórum skálum sem eru á leiðinni og vonandi ekki vera lengur en 12-14 klst niður í Langadal, Þórsmörk.

Ferðamenn: Stefán Birnir Sverrisson                                              

Dagsetning 29.7.2008

Vegalengd: 50 km

Mesta hæð: 621 m                      

Hjól: Mongoose-fjallahjól með framdempara, leigt á Ísafirði

Costa Blanca strandlengjan hefur löngum verið Íslendingum kunn. Margir hafa farið þangað í sólarlandaferðir til að flatmaga á ströndinni á daginn og djamma á diskótekunum á kvöldin. Flestir fara eflaust á klassíska túristastaði eins og Benidorm en færri hafa e.t.v. kannað baklandið betur.

Þegar ég flutti til Íslands frá Þýskalandi árið 1981 var hér á landi ekkert „góðæri“. Ég varð að taka hvaða láglaunastarf sem var í boði enda mállaus á íslensku. Maðurinn minn var að reyna að ljúka námi og vann íhlaupastörf eins og ég. Ég man eftir því þegar við fengum útborgað í fyrsta skipti og við vorum að velta fyrir okkur hvað við ættum að gera við afgangs peningana. Við tókum ákvörðun að kaupa okkur reiðhjól. Það voru gleðistundir þegar við gátum hjólað allra okkar ferðir í staðinn fyrir að ganga eða taka strætó, algjört frelsi.

Er ekki haustið tíminn til að skríða upp í sófa með kakó, teppi og góða bók?  Vissulega en það er líka góður tími til að pakka niður nesti og regngallanum og fara út að hjóla.  Haustlitirnir eru ægifagrir um þessar mundir og náttúran skartar sínu fegursta.  Ég valdi því óvissuhaustferð Fjallahjólaklúbbsins fram yfir sófalegu helgina 12.-13. september.  Ég vissi að hjóla ætti u.þ.b. 40 kílómetra í svefnstað og til baka, að gista ætti á svefnlofti og að svefnpokanum og farangrinum yrði ekið í skála. Það eina sem ég þurfti að taka með var nesti fyrir daginn, hlý föt, regnföt, pumpu og bætur auk viðgerðasetts.